Klon polny

•  E-mail

Acer campestre L. — klon polny, paklon (ang. hedge maple)

Rodzina: Aceraceae — klonowate

Drzewo dorastające do 10-20 m wysokości. Korona gęsta, zazwyczaj szerokoowalna lub kulista, nisko rozgałęziona. Korowina starych okazów tafelkowato spękana. Pędy cienkie, jasnobrązowe, słabo owłosione, czasami z podłużnymi listewkami korkowymi. Pąki przylegające, w kolorze pędu. Liście naprzeciwległe, długości 5-8 cm, (3-)5-klapowe. Klapy zaokrąglone lub tępo zakończone. W ogonku liściowym sok mleczny. Jesienią liście bardzo ładnie przebarwiają się na złoty kolor. Kwiaty zielonkawożółte, zebrane w baldachogrona rozwijają się na początku maja i stanowią ozdobę drzewa. Są miododajne. Owoce – skrzydlaki (jednostronnie oskrzydlone, płaskie orzeszki) o skrzydełkach rozwartych pod kątem 180°.

Występowanie. Europa oraz Kaukaz. W Polsce północno-wschodnia granica zasięgu, która przebiega wzdłuż dolin Wisły i Sanu. Domieszkowy gatunek w żyznych lasach liściastych (grądy, łęgi, buczyny), a także składnik zarośli krzewiastych, zwykle na silnie nasłonecznionych zboczach, np. dolin rzecznych.

Klon polny jest jednym z najbardziej wytrzymałych drzew. Dobrze rośnie w warunkach miejskich, polecany jest nawet dla okręgów przemysłowych. Nie osiąga takich rozmiarów, jak klon pospolity i jawor; rośnie powoli, często krzaczasto; nadaje się do obsadzania ulic, jak również na wyższe, cięte żywopłoty. Sadzony też jako osłona przeciwwiatrowa, przy pasiekach i jako drzewo dające schronienie i pożywienie ptakom. Jego twarde, wytrzymałe, elastyczne drewno dające się łatwo i dobrze polerować, było wykorzystywane przeważnie w tokarstwie i do produkcji narzędzi gospodarczych.

Tablica PDF do pobrania