Grujecznik japoński

•  E-mail

Egzotyczne drzewo które pochodzi z Azji. Rośnie nad strumieniami i rzekami w górach Japonii (najwyższe drzewo liściaste tego kraju). U nas rzadko osiąga 20 metrów wysokości, z reguły ma wiele pni i długo rośnie krzaczasto. Pnie i konary pokrywa włóknista, podłużnie spękana kora. Liście okrągławe, z sercowatą nasadą, gdy się rozwijają są fioletowoczerwone, a jesienią pięknie pastelowe: pomarańczowe, łososiowe, czerwone. Jesienią drzewa przybierają ciepłe barwy, a opadając w  wilgotne dni słodko pachną. Wydzielają aromat przypominający przyprawę do pierników lub karmelizowany cukier. Stąd niemiecka nazwa tego drzewa „Kuchenbaum”, czyli „drzewo ciasteczkowe”.
Roślina dwupienna, osobno występują drzewa męskie i żeńskie. Kwiaty pojawiają się w pęczkach na krótkopędach, ale także wzdłuż grubych gałęzi i konarów (kaulifloria), są drobniutkie, bez okwiatu – okrywają całe drzewo czerwonawą mgiełką.
Owoce to wąskie, strączkowate mieszki (gile lubią „wypijać” z nich nasionka!).
Grujecznik jest odporny na mróz, wymaga głębokiej, świeżej, pulchnej gleby – nie znosi skwaru i suszy, ani w glebie, ani w powietrzu.
Drzewo o ładnym pokroju i liściach, dekoracyjne zarówno z kształtu, jak i wiosennego i jesiennego zabarwienia liści. Do sadzenia w ogrodach i rozległych parkach, w grupach lub jako soliter.