Metasekwoja chińska

•  E-mail

Pochodzi z Chin gdzie rośnie naturalnie na pograniczu Syczuanu i zachodniego Hubei. Długo  znana była botanikom jedynie ze skamieniałości i uważana była za gatunek wymarły.  W 1941 roku, w Chinach, w miejscowości Wan-hsien, leśnik T. Kan znalazł nieznany mu gatunek. Leśniczy Tsang Wang w 1944 roku dostarczył pierwszych materiałów zielnikowych do Centralnego Ośrodka Badań Leśnych w Nankinie. Dwa lata później w rejon naturalnego występowania metasekwoi wyruszyła ekspedycja naukowa, finansowana przez Amerykanów. Zebrane wtedy nasiona rozesłano do kilku ogrodów botanicznych w Stanach Zjednoczonych i Europie. W roku 1948 w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej i w Europie rosło już około 1500 drzew rozmnożonych z nasion pochodzących z Chin. W 1949 roku poprzez Ogród Botaniczny Kew Polska otrzymała nasiona, które wysiano w Arboretum w Kórniku. Otrzymano 5 siewek, które zostały posadzone w Arboretum Kórnickim (1 szt.), Ogrodzie Botanicznym UW w Warszawie (1 szt.) i Ogrodzie Botanicznym UJ w Krakowie (3 szt.). Wszystkie te drzewa rosną do dziś i osiągnęły wysokość ponad 20 m, od dawna wytwarzają szyszki oraz płodne nasiona.
Metasekwoja ma niezwykłą i bardzo oryginalną urodę.W ojczyźnie dorasta do 35-40 m, u nas osiąga wysokość 15-25 m. Ma wyprostowany, bardzo często mocno rozszerzony u nasady pień. Koronę w zarysie stożkowatą i dość luźną. Kora na młodszych pędach jest czerwonobrązowa, na starszych wstęgowato złuszczająca się. Jej pędy są dwojakiego rodzaju: niedrewniejące pędy boczne, z których wyrastają igły i które opadają wraz z nimi  na zimę oraz długopędy zakończone pączkami. Igły są płaskie, długości 1-2 cm, miękkie, jasnozielone, szerokości do 2-3 mm, ułożone grzebieniasto na pędzie. Jesienią przebarwiają się na brązowo.
Szyszki metasekwoi są jajowate, małe, 1-2 cm długości, zwisające na dość długich szypułkach.
Metasekwoja jest całkowicie odporna na mróz, odznacza się niewielkimi wymaganiami co do gleby, najlepiej  rośnie w podłożu wilgotnym o odczynie kwaśnym lub lekko kwaśnym. Znosi tereny podmokłe. Na glebach suchych rośnie wolno. Wymaga stanowisk w pełni nasłonecznionych. Dobrze znosi zanieczyszczenie powietrza oraz niewielkie zasolenie.
Polecana do parków, zieleni osiedlowej oraz większych ogrodów przydomowych. Nadaje się do sadzenia w miastach, jako drzewo przyuliczne, wymaga jednak dość silnego podlewania.