Ogród Dendrologiczny Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu
„[...]Z jednej strony Ogród ma służyć do nauki słuchaczy leśnictwa, cele więc pedagogiczno-dydaktyczne są na względzie, z drugiej strony ma Ogród być terenem, gdzie będzie można przeprowadzić wiele obserwacyj i spostrzeżeń, oświetlających bądź to teoretyczne, bądź praktyczne zagadnienia, służyć więc winien celom badawczo-naukowym”. Konstanty Stecki 1928 rok
Betula pendula Roth (Betula verrucosa Ehrh.) - brzoza brodawkowata (ang. silver birch, European white birch)
Rodzina: Betulaceae — brzozowate
Drzewo dorastające do wysokości 25-30 m. Gałązki w koronach starych drzew zwisające. Korowina u młodych drzew brązowa, potem biała. U drzew starych kora w dolnej części pnia grubieje, pęka i staje się ciemna. Pędy roczne pokryte brodawkami (zwłaszcza u okazów młodych), bez owłosienia. Liście skrętoległe, długości 3-7 cm, romboidalne lub trójkątne, z zaostrzonym wierzchołkiem i klinowatą nasadą, nierównomiernie podwójnie piłkowane. Pojawiają się wcześnie wiosną, jesienią przebarwiają się na żółto lub pomarańczowo, ale szybko opadają. Kwiaty rozdzielnopłciowe, bez okwiatu, zebrane w charakterystyczne kwiatostany (bazie). Owoce – drobne orzeszki z 2 błonkowatymi skrzydełkami zebrane w walcowate, zwisające owocostany.
Występowanie. Europa, zachodnia i środkowa Syberia, Kaukaz, w górach do 2176 m n.p.m. W Polsce najbardziej pospolity gatunek brzozy, występujący przeważnie jako drzewo domieszkowe w borach sosnowych (suchych i świeżych, rzadziej wilgotnych) oraz w ubogich zbiorowiskach lasów liściastych. Na pogórzu i w niższych położeniach górskich spotyka się formę brzozy brodawkowatej o ciemnej, nie bielejącej korze (brak betulinolu), którą dawniej opisywano jako odrębny gatunek – brzozę ciemną (Betula obscura Kotula).
Gatunek pionierski, bardzo tolerancyjny względem podłoża. Rośnie dobrze niemal na każdej glebie, z wyjątkiem podmokłych i bagiennych. Brzoza jest często sadzona ze względu na walory estetyczne i malowniczy pokrój. Pięknie wygląda zarówno pojedynczo, jak i w grupach, gdy tworzy tzw. zagajniki. Odgrywa ważną rolę w wielu sagach ludowych, obrzędach, zwyczajach. Jest symbolem wiosny i płodności. Jej liście są uznanym środkiem leczniczym – działają napotnie i moczopędnie. Sok wytoczony ze zranionego pnia, zwany oskołą używany jest do wyrobu piwa, wina, lemoniady, octu, stosowany także w przemyśle kosmetycznym. Drewno brzozy jest wysoko cenione w stolarstwie.