prof. dr hab. inż. Wiesław Buczkowski,

emerytowany profesor zwyczajny Instytutu Budownictwa i Geoinżynierii.

Urodził się 11 stycznia 1946 roku w Poznaniu. W 1964 roku, po ukończeniu nauki w I Liceum Ogólnokształcącym im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu otrzymał świadectwo dojrzałości. W tym samym roku podjął studia na Wydziale Rolniczym – Oddział Melioracji Wodnych Wyższej Szkoły Rolniczej w Poznaniu. Studia ukończył w czerwcu 1969 roku wykonując pracę magisterską pt. „Projekt zamknięcia jazowego na Kanale Bernardyńskim w Kaliszu” otrzymując na dyplomie ocenę bardzo dobrą z wyróżnieniem.
Od października 1969 roku rozpoczął pracę w Katedrze Mechaniki Budowli i Konstrukcji Budowlanych na Oddziale Melioracji Wodnych WSR w Poznaniu w charakterze asystenta stażysty. 1-go października 1970 roku przeszedł  na etat asystenta, a od 1 października 1971 roku na etat starszego asystenta w Instytucie Budownictwa Wodno-Melioracyjnego Akademii Rolniczej w Poznaniu, w skład którego w ramach reorganizacji weszła Katedra Mechaniki Budowli i Konstrukcji Budowlanych. W roku 1970 ukończył Kurs Pedagogiczny I stopnia  zorganizowany przez WSR w Poznaniu dla Młodej Kadry Dydaktyczno-Naukowej. W roku 1972 ukończył podobny kurs II stopnia.
Pracując w Instytucie Budownictwa Wodno-Melioracyjnego wykonał pod kierunkiem doc. dr hab. inż. Henryka Mikołajczaka pracę doktorską pt. „Numeryczne obliczanie płyt trójwarstwowych stosowanych w budownictwie rolniczym”. Pracę obronił w grudniu 1977 roku na Wydziale Melioracji Wodnych Akademii Rolniczej we Wrocławiu otrzymując stopień doktora nauk technicznych.
Od marca 1978 roku zatrudniony został na etacie adiunkta: do 31 grudnia 1981 roku w Instytucie Budownictwa Wodno-Melioracyjnego, a od 1 stycznia 1982 roku, po ponownej reorganizacji Uczelni, w Katedrze Mechaniki Budowli i Budownictwa Rolniczego Akademii Rolniczej w Poznaniu.
W dniu 23 października 1992 roku na podstawie oceny ogólnego dorobku i przedstawionej rozprawy habilitacyjnej pt. „Analiza parametryczna rozkładu sił wewnętrznych w żelbetowych ustrojach skrzyniowych” uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk technicznych w zakresie budownictwa, w specjalności – konstrukcje inżynierskie, nadany uchwałą Rady Wydziału Budownictwa Lądowego Politechniki Poznańskiej.
W 1994 roku otrzymał stanowisko profesora Akademii Rolniczej w Poznaniu. W latach 1997 do 2009 pełnił funkcje Kierownika Katedry Mechaniki Budowli i Budownictwa Rolniczego oraz od 1994 roku do chwili obecnej funkcję kierownika Zakładu Konstrukcji Inżynierskich. W latach 1996-2002, przez dwie kadencje, pełnił funkcję Dziekana Wydziału Melioracji i Inżynierii Środowiska Akademii Rolniczej w Poznaniu.
Od grudnia 2005 roku został zatrudniony na pełnym etacie (drugie miejsce pracy) w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie na Wydziale Inżynierii i Kształtowania Środowiska, w Katedrze Budownictwa i Geodezji (obecnie Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska, Katedra Inżynierii Budowlanej).
Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej (PTMTS) od 1978, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Wodnych i Melioracyjnych (SITWM) od 1971, Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa (PZITB) w latach 1972-1976 i od 1992 do chwili obecnej. Jest członkiem Komisji Rzeczoznawstwa i Odznaczeń Poznańskiego Oddziału PZITB (od 1999) oraz członkiem Sekcji Konstrukcji Betonowych Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej PAN od 1996. Był współzałożycielem Koła Młodych PZITB przy AR w Poznaniu (2001). Jest przewodniczącym Sądu Koleżeńskiego Oddziału Poznańskiego PZITB przez trzy kadencje (od 2002) do chwili obecnej. Jest członkiem Wielkopolskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa. Od 2002 roku jest członkiem komisji kwalifikacyjnej WOIIB.
W latach 2008-2012 był członkiem Komisji Odznaczeń przy Zarządzie Głównym PZITB. Od 2010 roku pełnił funkcję sekretarza tej komisji. Od czerwca 2012 roku został członkiem Zarządu Głównego PZITB.
Za działalność w stowarzyszeniach odznaczony został Srebrną Honorową Odznaką PZITB (2002), Srebrną Honorowa Odznaką Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa (2010), a także w 2010 otrzymał Honorową Odznakę „Za zasługi dla budownictwa”. 
Od 2005 roku jest członkiem Rady Naukowej wydawnictwa Acta Scientiarum Polonorum, seria Architectura, a od 2009 roku jest członkiem Kolegium Redakcyjnego „Przeglądu Budowlanego”.
W czerwcu 1981 roku został uznany przez Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Wodnych i Melioracyjnych NOT rzeczoznawcą w zakresie  budownictwa wodno-melioracyjnego. W grudniu 1993 roku został wpisany na listę Wojewody Poznańskiego jako rzeczoznawca budowlany z zakresu budownictwa wodno-melioracyjnego, a także został wpisany do Centralnego Rejestru Rzeczoznawców Budowlanych przy Głównym Urzędzie Nadzoru Budowlanego w Warszawie pod nr GUNB 58/97/R jako rzeczoznawca z zakresu budownictwa wodno-melioracyjnego.
Posiada uprawnienia budowlane do projektowania i kierowania robotami budowlanymi bez ograniczeń w specjalności konstrukcyjno-budowlanej.
Autor bądź współautor ponad 560 opracowań naukowo – technicznych i ekspertyz.
Prowadzi wykłady z Budownictwa żelbetowego i stalowego, Konstrukcji hydrotechnicznych oraz Diagnostyki i naprawy konstrukcji inżynierskich. Współautor uzyskanego w 1991 roku patentu dotyczącego sposobu kotwienia w gruncie studni opuszczanych.
Promotor 110 prac magisterskich  oraz 50 prac inżynierskich.
Opublikował 145 pozycji z czego 80 to oryginalne prace twórcze. W dorobku naukowym znajduje się współautorstwo 12 książek, podręczników i skryptów. Przykładowe publikacje pokazujące obszar zainteresowań to m.in.: Tablice do projektowania jednokomorowych, otwartych zbiorników prostopadłościennych, AR Poznań 1989; Rechteckiege Bahälter unter Temperatureiwirkung. Beton u. Stahlbetonbau 1991;11; Tablice do projektowania studni opuszczanych o przekroju prostokątnym, dwu, trój-czterokomorowych, AR 1992; Wpływ wzmocnienia ściągami na pracę długich zbiorników prostopadłościennych. Inż. i Bud. 1993, 3; Wpływ podatności podłoża na pracę statyczną monolitycznych otwartych zbiorników prostopadłościennych. Zesz. Nauk. AR Wrocław, Inżynieria Środowiska 1993, 234 5; Jak zbudować nowocześnie dom jednorodzinny – praca zbiorowa pod redakcją W. Buczkowskiego. PIWRIL (ostatnie III wydanie ukazało się w 2000 roku); Obciążenia termiczne belek, płyt i konstrukcji inżynierskich. Wydawnictwo SGGW, Warszawa 2007.
Na szczególne podkreślenie zasługuje praca zbiorowa pod redakcją W. Buczkowskiego pt. „Budownictwo ogólne” t. 4 wydana w 2009 roku przez Wydawnictwo Arkady, która to pozycja w zamyśle Wydawcy ma zastąpić podręcznik „Budownictwa ogólnego” pod redakcją W. Żenczykowskiego wydawaną od lat 50-tych dwudziestego wieku.
Jest żonaty, posiada czwórkę dzieci.