Od powstania Wydziału Rolniczo-Leśnego Uniwersytetu Poznańskiego w 1919 r. i przez cały okres międzywojenny nie udało się powołać i obsadzić personalnie Katedry Urządzania Lasu, jednej z podstawowych jednostek dydaktyczno-naukowych związanych ze studiami leśnymi. Wykłady z urządzania lasu prowadził początkowo prof. J. Rivoli - kierownik Katedry Geografii Leśnictwa i Ogólnej Hodowli Lasu, a od roku akademickiego 1924/25 - prof. R. Biehler - kierownik Katedry Hodowli Lasu.
Wycieczka wydzialowa - czerwiec 1964 Powołanie Katedry nastąpiło dopiero po drugiej wojnie światowej, nominalnie w 1947 r. Do roku 1950 nie była ona jednak obsadzona pracownikami etatowymi. Wykłady w formie zleconej prowadził w tym czasie mgr inż. Z. Pohl - dyrektor DLP w Poznaniu.
Faktyczne utworzenie Katedry Urządzania Lasu nastąpiło w 1950 r., kiedy to jej organizację i kierownictwo powierzono ówczesnemu zastępcy profesora dr Bolesławowi Zabielskiemu. Prof. B. Zabielski w krótkim czasie zaangażował młodych współpracowników, opracował program dydaktyczny oraz nakreślił perspektywiczny różnokierunkowy program badawczy, koncentrując go głównie na problematyce dotyczącej: przebudowy kompleksów leśnych i drzewostanów; zapasu, przyrostu i struktury drzewostanów; sposobów zagospodarowania lasu.
Pierwszymi asystentami w nowo utworzonej Katedrze byli: mgr inż. Janusz Bartolewski, Stanisław Nowiński, Wacław Sokołowski i Kazimierz Urbański. Mgr S. Nowiński po roku pracy przeniósł się do WSR we Wrocławiu, a jego miejsce zajął mgr inż. Jan Meixner. W 1953 r. K. Urbański przeszedł do Katedry Szczegółowej Hodowli Lasu, a na zwolniony etat przyjęto mgr inż. Edwarda Żółciaka. Z kolei mgr J. Bartolewski, będąc w dalszym ciągu pracownikiem Katedry, oddelegowany został do zorganizowania i prowadzenia terenowej stacji Dendrometryczno - Urządzeniowej w Ustroniu (taką wówczas otrzymała nazwę) na terenie Leśnego Zakładu Doświadczalnego w Siemianicach k. Kępna. Z dniem 1 października 1955 r. zatrudniony został w Katedrze na stanowisku asystenta mgr inż. Konrad Magnuski. Równocześnie zrezygnował z pracy mgr J. Bartolweski przenosząc się do przemysłu drzewnego. W 1956 r. mgr J. Meixner przeszedł do Katedry Dendrometrii, a na zwolniony etat przyjęto mgr inż. Bohdana Ważyńskiego. Kolejna zmiana nastąpiła w 1962 r., kiedy to mgr W. Sokołowski został dyrektorem uczelnianej Biblioteki Głównej, a miejsce po nim w Katedrze zajął mgr inż. Ryszard Miś. Po tych wszystkich zmianach nastąpiła wieloletnia stabilizacja kadry naukowo - dydaktycznej w Katedrze. Po przyjęciu w 1972 r. jeszcze jednego asystenta mgr inż. Jana Kukuły powstał zespół, który tworzy do dziś trzon Katedry. Nowych, młodych pracowników przyjęto dopiero po przejściu profesorów B. Zabielskiego (1981 r.) i E. Żółciaka (1988 r.) na emeryturę (patrz: aktualny skład osobowy Katedry).
Prof. B. Zabielski kierował katedrą przez 20 lat, tj. do 1970 r., w którym nastąpiła zmiana struktury organizacyjnej w polskich uczelniach. Collegium Cieszkowskich - siedziba KatedryW miejsce Katedr powstały instytuty. Z Katedr: Dendrometrii, Ekonomiki Leśnictwa i Urządzania Lasu utworzono Instytut Organizacji Gospodarstwa Leśnego. System instytutowy trwał do 1981 r., w którym wrócono do katedralnej struktury organizacyjnej na Wydziale Leśnym. Kierownikiem Zakładu Urządzania Lasu w ramach instytutu, a następnie przez jedną kadencję, kierownikiem odrodzonej Katedry był prof. dr hab. Edward Żółciak. Od października 1984 r. do września 2001 r. funkcję tę pełnił prof. dr hab. Konrad Magnuski. Natomiast od października 2001 r. kierownikiem Katedry jest prof. dr hab. Ryszard Miś.
Katedra ma dwie stacje terenowe: stację doświadczalną w Ustroniu (Leśny Zakład Doświadczalny Siemianice) i stację doświadczalną w Zielonce (Leśny Zakład Doświadczalny w Murowanej Goślinie). Pierwsza po odejściu mgr J. Bartolewskiego przestała praktycznie istnieć. Została ponownie zorganizowana od podstaw w 1958 r. przez oddelegowanego z Katedry mgr K. Magnuskiego, który kierował nią blisko 18 lat, Stacja ta funkcjonuje bez przerwy dzięki pomocy finansowej LZD. Stacja doświadczalna w Zielonce powstała w 1964 r. i przez kilkanaście lat prowadziła określony zakres badań Katedry. W ostatnich latach z powodu trudności finansowych nie zatrudnia się w niej pracownika, a program badawczy jest realizowany przez doraźne dojazdy i krótkie pobyty zainteresowanych pracowników i magistrantów Katedry.