Sylwetka - Prof. Marian Kubiak

Prof. Marian Kubiak (1923 - 2007)

          Urodził się w 1923 r. w Poznaniu. Tu ukończył szkołę podstawową i dwie klasy gimnazujm. W listopadzie 1939 r. został wysiedlony przez okupanta wraz z rodziną do Koniecpola pod Częstochowę, ale bez ojca, który dostał się do niewoli sowieckiej i został później zamordowany w obozie w Ostaszkowie. W czasie okupacji uczęszczał na tajne kursy Liceum Ziem Zachodnich i w 1943 r. zdał egzamin dojrzałości. W latach 1940-1944 pracował jako robotnik leśny w Nadleśnictwie Chrząstów, a następnie jako manipulant na składnicy kopalniaka w Koniecpolu. Był poszukiwany przez gestapo i przeszedł do oddziału partyzanckiego. Do Poznania wrócił w lutym 1945 r. i podjął studia na Wydziale Rolniczo-Leśnym Uniwersytetu Poznańskiego, które ukończył w czerwcu 1948 r., uzyskując dyplom inżyniera nauk leśnych. We wrześniu 1948 r. podjął pracę na stanowisku asystenta w Zakładzie Ekonomiki Instytutu Badawczego Leśnictwa, Oddział w Poznaniu, gdzie pracował do końca 1949 r. Przeszedł w 1950 r. do pracy w przemyśle drzewnym, gdzie pracował na różnych stanowiskach do 1957 r.

          Będąc zatrudniony w Instytucie Badawczym Leśnictwa, podjął się przygotowania pracy doktorskiej, którą obronił w 1952 r. pod kierunkiem prof. Tadeusza Molendy, uzyskując stopień doktora nauk leśnych. W 1958 r. został zatrudniony w Katedrze Użytkowania Lasu na stanowisku adiunkta, a w 1959 r. został delegowany na staż naukowy do Instytutu Technologii i Ochrony Drewna i Chemicznej Technologii Drewna na Wydziale Leśnym w Eberswalde (NRD), gdzie przebywał przez 2,5 roku.

         W 1967 r. został powołany na kierownika Katedry Użytkowania Lasu Wyższej Szkoły Rolniczej w Poznaniu. W czasie pełnienia funkcji zorganizował bazę i zaplecze techniczne do zajęć dydatkycznych i badań terenowych oraz wyposażył Katedrę w aparaturę audiowizualną.

          W 1968 r. uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego na podstawie oceny ogólnego dorobku naukowego i przedłożonej rozprawy habilitacyjnej. Tytuł profesora nadzwyczajnego uzyskał w 1975 r., tytuł profesora zwyczajnego w 1982 r.

         Po likwidacji instytutów i reaktywowaniu katedr w 1981 r. profesor Kubiak został powołany na kierownika Katedry Mechanizacji Prac Leśnych, której badania dotyczyły przeważnie wydajności i opłacalności maszyn stosowanych do pozyskiwania, zrywki i transportu drewna (karczowników, pilarek, maszyn ścinkowych, ciągników zrywkowych, ładowarek, pojazdów wywozowych i rębarek).

      Profesor Kubiak ściśle współpracował z Instytutem Badawczym Leśnictwa (był członkiem jego Rady Naukowej) oraz Okręgowymi Zarządami Lasów Państwowych. Dzięki temu prowadzone przez katedrę badania dotyczyły głównie optymalnych procesów technologicznych pozyskiwania drewna w cięciach rębnych i przedrębnych drzewostanów sosnowych i bukowych, zrębkowania drewna małowymiarowego sosnowego i bukowego, udziału podstawowych sortymentów i biomasy w rębnych drzewostanach sosnowych, bazy małowymiarowego drewna w lasach Polski oraz stanu i perspektyw rozwoju składnic manipulacyjno-spedycyjnych. Wyniki zrealizowanych tematów węzłowych - poza wartościami teoretycznymi - mają wydatne znaczenie praktyczne i są aktualne w dalszym ciągu.

       Profesor pełnił różne funkcje, m.in. był prodziekanem Wydziału Leśnego (1969, 1978), przewodniczącym Komisji Rektorskiej ds. Audiowizji i Aparatury Naukowej, członkiem Komisji Rektorskiej ds. Postępu Technicznego. Był też członkiem Komitetu Nauk Leśnych Polskiej Akademii Nauk, Komisji Nauk Leśnych i Drzewnych Oddziału PAN w Poznaniu, Komisji Nauk Leśnych Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół , Rady Naukowej IBL oraz pełnił funkcję przewodniczącego poznańskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Leśnego.

           Na dorobek naukowy Profesora składa się 95 monografii, studiów i rozpraw, 47 artykułów, 11 podręczników i skryptów akademickich, trzy patenty i świadectwa autorskie, a także kierowanie dziewięcioma grantami resortowymi. Brał udział w licznych sympozjach krajowych i zagranicznych oraz organizował sześć sympozjów międzynarodowych. Był promotorem 12 prac doktorskich, recenzentem 15 rozpraw habilitacyjnych, recenzentem w 13 przewodach na tytuł profesora ( w tym dwóch zagranicznych ) oraz opiekunem 180 prac magisterskich.

          Za pracę naukową i dydaktyczną wielokrotnie został wyróżniony nagrodami ministra, rektora oraz zespołową NOT. Był odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, dwa razy odznaką "Zasłużony dla Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego", Srebrną i Złotą Odznaką Polskiego Towarzystwa Leśnego, którego był członkiem honorowym. Za działalność w czasie II wojny światowej Profesorowi przyznano Krzyż Narodowego Czynu Zbrojnego, Odznakę Weterana Walk o Niepodległość oraz Krzyż Partyzancki.

            Przeszedł na emeryturę w 1994 r. Zmarł 19 II 2007 r. w Poznaniu w wieku 84 lat.

                      prof. dr hab. Henryk Różański